سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آن که کرده وى او را بجایى نرساند نسب او وى را پیش نراند . [نهج البلاغه]


ارسال شده توسط حمیدرضامطهریان در 87/9/19:: 5:47 عصر

مزه خدمت به مردم قسمت دوم

اهمیت، ارزش ها وفضایل خدمت رسانی

با نگاه اجمالی به احادیث معصومین(ع) اهمیت و ارزشهای خدمت رسانی به مؤمنین روشن می شود مادر جامعه ای زندگی میکنیم که مردمش از شیعیان وانسانهای معتقد به اسلام هستند به جاست مسئولین محترم با توجه به این روایات وارزشها انگیزه های معنوی خود را در خدمت رسانی به مردم بالا برده وبا نیتهای الهی وخالصانه در خدمت به مردم کوشا باشند مطالب ذیل در چند قسمت این فضائل را نشان می دهد باشد که همه مردم ومسئولین محترم در خدمت رسانی به هم نوع خود کوشا باشیم.       

1-مایه تقویت ایمان است

امام صادق (ع) مى فرماید: «المُؤمنون خَدَم بَعضُهُم لِبَعضٍ...»؛ مؤمنان همگى خدمتگزار همدیگرند، پرسیدند: چگونه؟ فرمود: به یکدیگر فایده رسانند و سود بخشند. 

2- مساوی با عبادت یک عمر است

امیرمؤمنان (ع): از رسول خدا شنیدم که مى فرمود: مَن قَضى لَأخیهِ المُؤْمِنِ حاجَةً کان کَمَن عَبدَاللّه دَهْرَه؛  هر که براى برادر مؤمنش، مشکلى را حل کند به سان کسى است که تمام عمرش خدا را عبادت کرده است. امام صادق (ع) گلچین شدگان الهى را رهپویان این راه بهشتى مى داند: إنّ الله تعالى خَلقَ خَلْقاً مِن خَلقِه اِنتَجَبَهم لِقَضاءِ حَوائِجِ فُقَراءِ شیعَتِنا، عَلى ذلکَ الجَنّة؛ فَإن اسْتَطَعْتَ أنْ تَکونَ مِنهُم فَکُن؛  خداى تعالى از میان آفریدگانش، گروه ویژه اى را خلق کرده، که اینان را گلچین کرده است براى گره گشایى شیعیان نیازمند ما  پاداش کارشان بهشت است و اگر تو توانستى، از اینان باش.پیامبر اکرم (ص): أنسَکُ النّاسِ نُسکاً، أنصَحُهُم جَیباً و أسلَمُهُم قَلباً لِجمیعِ المسلِمین؛  عبادت کننده ترین مردم، شخصى است که خیر خواه تر و دل پاک تر باشد نسبت به تمامى مسلمانان.

3- برابر با 10 طواف خانه خداست

در اصول کافی جلد 2 صفحه 200آمده است: اسحاق بن عمار از امام صادق (ع) چنین روایت کند: «من طاف بهذا البیتِ طوافاً  واحداًکتب الله عز وجل ست? آْلاف حسنه ومحی عنه سته آلاف سی‍یه ورفع الله له سته آلاف  درجه حتی اذا کان  عندالمتلزم فتح الله له سبعه ابواب من ابواب الجنه قلت له جعلت فداک هذاالفضل کله فی الطواف ؟قال(ع) نعم واخبرک بافضل من ذالک...»؛  هر که یک بار به دور خانه کعبه طواف کند، خداوند برایش شش هزار حسنه مقرر مى فرماید و شش هزار گناهش را ببخشاید و شش هزار درجه اش عطا فرماید تا آن گاه که به محل مُلْتَزَم ( بین رکن حجر و باب کعبه ) برسد، که هفت باب از دربهاى بهشت بر او گشاید. پرسیدم: جانم به فدایت آیا در طواف این همه فضیلت هست؟ فرمود: آرى، و تو را آگاه کنم از کارى پر فضیلت تر از این.  عرض کردم آری: امام فرمودند:من قضی اخاه المؤمن حاجه کان کمن طاف طوافا وطوافا وطوافا حتی عد عشرا کسی که حاجت برادر مؤمنش را برآورده نماید مثل آن است که ده بار این طواف را انجام داده است.  امام خمینى قدس سره هنگامى که همراه دوستان طلبه خود به مشهد مقدس مشرف مى شد، دعا و زیارتشان را مختصر انجام   مى داد و زودتر به  منزلى که اجاره کرده بودند، برمى گشت، منزل را آب و جارو، سماور را روشن و چایى را مهیا مى کرد و منتظر بازگشت سایر دوستان مى ماند و  وقتى دوستان مى رسیدند، از آنان پذیرایى مى کرد.  یکى از طلاب مى پرسد، این چه کارى است که شما مى کنید براى چاى درست کردن، دعا و زیارت را کوتاه و مختصر مى خوانید و سریع به خانه بر مى گردید؟ امام در پاسخ او  مى گوید: «من ثواب این آب و جارو و چاى درست کردن را کمتر از ثواب آن دعا و زیارت نمى دانم».  

4- از شرایط وعلا‍‍ متهای شیعه  است

امام صادق (ع) به مفضّل بن عمر مى فرماید:شیعیان ما را به دو خصلت بیازماى و هر که داراى آن دو خصلت باشد با وى رفت وآمد و دوستى کن و گرنه از وى بپرهیز و حتماً کناره گیرى کن.   پرسیدند: آن دو خصلت چیستند؟ فرمود: «المُحافَظَةُ عَلى الصّلَواتِ فى مَواقیتِهِنّ، و المواساةُ لِلإخوان و إن کان الشئُ قَلیلاً» ؛ نماز به وقت خواندن و مواسات با برادران اگر چه با چیز اندکى باشد.امام صادق (ع)باز مى فرماید: إنّما شیعَتُنا یُعرَفونَ بِخِصال شتّى: بالسّخاء و البذلِ للاخوان و...؛  شیعیان ما با خصلت هاى گوناگونى شناخته مى شوند: با سخاوت و بخشش به برادران... .پیامبر خدا(ص)مى فرماید: «روز قیامت براى شیعیان من و شیعیان اهل بیتم - که در دوستى ما خالص اند - منبرهایى پیرامون عرش گذارده مى شود و خداى (عزّوجلّ) مى فرماید: «اى بندگان من، سوى من آیید تا کرامت خود را بر شما بگسترانم که در دنیا اذیت شدید». خدمت رسانى از شرایط مهم شیعه بودن است امام حسن عسکرى (ع) مى فرماید: «شیعیان على (ع) آنانند که از اینکه مرگ به سراغشان آید یا آنان (با استقبال از شهادت) به پیشواز مرگ روند، نمى هراسند؛ شیعیان على (ع) آنانند که برادرانشان را بر خود مقدّم مى دارند، هر چند خود نیازمند باشند...».  در محضر امام (ع) محمد بن عجلان از محضر امام صادق (ع) گزارش مى دهد: مردى وارد شد و سلام کرد، امام (ع) از حال برادران و همشهریانش پرسید، آن مرد خیلى خوب تعریف و تمجید کرد. ضرت پرسید: سرزدن و عیادت توانگران آنها با بینوایانشان چگونه است؟ پاسخ داد: اندک است، امام پرسید: رسیدگى و کمک ثروتمندانشان - در آنچه دارند - به تهیدستانشان چگونه است؟ پاسخ داد: شما اخلاق و صفاتى را مى فرمایید که در میان ما نیست.  حضرت فرمودند: پس چگونه آنان خود را شیعه مى دانند. سفارش هایى از امام باقر(ع) جابر جعفى نقل مى کند: بعد از خاتمه اعمال حج، با جمعى به خدمت امام محمد باقر(ع) رسیدیم، هنگامى که خواستیم با حضرت وداع کنیم، عرض کردیم توصیه اى بفرماید! فرمود: اقویاى شما به ضعفا کمک کنند! اغنیا از فقرا دلجویى نمایند! هر یک از شما خیرخواه برادر دینى اش باشد. و آنچه براى خود مى خواهد براى او نیز بخواهد! اسرار ما را از نااهلان مخفى دارید، و مردم را بر ما مسلط نکنید! به گفته هاى ما و آنچه از ما به شما مى رسانند توجه کنید؛ اگر دیدید موافق قرآن است، آن را بپذیرید و چنانچه آن را موافق قرآن نیافتید، بر زمین بیاندازید! اگر مطلبى بر شما مشتبه شد، درباره آن تصمیمى نگیرید و آن را به ما عرضه دارید تا آن طور که لازم است براى شما تشریح کنیم.   اگر شما چنین بودید که توصیه شد و از این حدود تجاوز نکردید و پیش از زمان قائم ما کسى از شما بمیرد، شهید از دنیا رفته است. ادامه دارد...